Eg er so og seie førstereis-gut når det gjeld Shakespeare, og kunnskapen eg har om personen og verka hans avgrensar seg til det ein har plukka opp her og der. Det er meg kjent at noko kjem til å vere rote i Danmark, og at ein jødisk handelsmann vil hevde å vere av same kjøt og blod som andre i Venetzia. Men eg har aldri lest nokon av stykka, eller sett dei som teater. Kjøpmannen i venedig har eg sett på film, og eg har sett Shakpeare in love. Men det tel strengt tatt ikkje, vil eg påstå. Men no, no er eg ikkje lenger ei jomfru i desse henseende - den tida er over."The tempest" (på norsk: "Stormen") er eit av dei seinare stykka til Shakespeare, ein komedie (om det stridast visst dei lerde, men...), og eit av dei einaste stykka der han held seg til reglane for einheit etter det klassiske dramaet (avgrensa tidsrom og stad). Eg må seie at det for ein nybyrjar var vanskelig å trenge inn i teksten. Eg syntest rett og slett det var litt vanskelig å henge med i svingane, då språket er noko knudrete for eit utrent auge. Plottet var greitt å følge med på, men spenningsoppbyggninga trur eg gikk på eit anna nivå enn det eg trudde, då eg opplevde det dramaturgiske høgdepunktet ca. midt i, med eit langt og noko tomt etterspel. Dette vart i forklaringa (samlede verka kjem med ei forklaring til kvart stykke, for sikkerhets skuld) omtalt som høgdepunktet. I denne forklaringa vart det i det heile tatt omtalt mykje som eg ikkje hadde fått med meg.
Det som var facinerande, var bruken av det mytiske og det mystiske. Eg opplevde dette som svært uvandt og framandt frå det verdsbiletet eg sjølv forheld meg til; at det mystiske og magiske skal vere noko ein tar med i bereikninga. For min del gav dette ei moglegheit for å legge fantasien min inn i stykket. Det andre er dei talrike referansene til historie og myter gjennom figurar som opptrer, deira namn, og ulike andre hint. Dette gjer at stykket peikar i mange retningar, og vert ein aktør i den historia ein er ein del av, noko som igjen gjer at eg som lesar kan tre inn og ta del med mine erfaringar, som kanskje hadde hatt godt av litt meir kunnskap om arkaisk mytologi.
I samandrag gjekk dette litt over hovudet, men vi er framleis optimistiske vidare, då vi tross alt har fått ferten på mysteriet Shakespeare!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar