Venezuelabrev 4: Biletereportasje

Her kjem ei snasen biletereportasje frå sommarens eventyr i Venezuæla!

Tilbake i europa etter ein tur i det latinske lynne, sender vi nokre stemningsfoto frå Venezuela-turen. Den skarpe lesar/sjåar vil legge merke til at naturbilete dannar ei overvekt av bileta, noko som kan ha med å gjere at då vi ikkje kunne spansk, vart det ein natur-orientert tur. Naturen snakkar som kjent alle språk.

Etter Roraima var reisefølget utkjørt av inntrykk og opplevingar (og 6 dagars fottur), og tilbrakte dei siste dagane under palmesus på dei karibiiske strendene.

Det må forøvring merkast at nattbussen tilbake til kysten gav den absolutt kaldaste natta på turen (og det var kaldt på Roraima også) grunna ein overivrig air-con-kultur. Makan! Men her må ein vere opne; slik er det her. Hadde det vore som i Noreg kunne ein holdt seg heime.

Husvarme pelikanar på ei øy utanfor Isla Margarita, der det også vart fridykka og blekksprutkika av redaksjonen.

Dei durande og mektige fossane i Canaima sett frå Cesnaen. Foss nr. to frå venstre vart undergått av redaksjonen, til stor glede!

Småkrek i buskaset. Kameraet som insektsamlar.
Tepuiar ved Angel falls

Pikante chiliar.
Angel falls: naturestetikk - 950 m rett opp
Landevegen over Gran Sabana, med tepuiar i horisonten, tatt frå den frekke vesle toyotaen vår.
Endelig oppe på Roraima. Sjølv om skodda gjer sitt, var det likevel imponerande. (Vel så imponerande er at ingen turistar har falle utfor enda). 600 m overheng rett ned.
Roraima noch einmal...

...og utan skodde. Her ser ein ned på sabanaen, 2000 m høgdeulikheit frå toppen og ned til sletta.

Roraima sett frå eine leirplassen.

Onkel reisende West!