Kierkegaard sitt sprang føreset at ein trur det er noko å hente ved å gjennomføre spranget. Ein er altså allereie på trua si side før ein gjennomfører spranget.

§

Kierkegaard er ein svært protestantisk tenkar, der den personlige religiøse erfaringa er i sentrum. Dette synet er historisk konstituert, og ei line kan trekkast Paulus - Luther - Kierkegaard.

§

(Noko litt anna)
Tanken om å gå djupare i seg sjølv for å finne noko sannare, er eit hierarkisk syn på sanninga. Her dansar livets forgjengelige sjølvsagtheiter som illusjonar på overflata, og dei generelle sanningane ligg halvt skjulte i djupet. Dei er vanskelige å nå tak i, og dei kan ikkje setjast ord på. Dei er forbeholdt dei få, og eg ser ikkje nokon gode grunnar til at dei skulle vere meir sanne og allmengyldige og viktige enn mi rolige kjensle over kaffikoppen ein sur søndagsmorgen i Bergen.