Mi jakt på skikkelig gamle bøker leda meg til Babylon. Nei, det er ikkje snakk om gamle BoneyM-tekstar (sjølv om desse også er ein del av vår felles kulturelle skattekiste), men det episke diktet om Gilgamesh.
Gilgamesh-eposet omhandlar Gilgamesh, konge i Uruk ved Eufrat, og hans eventyr. Ein del går føre seg i fin Tolkien-stil, og ei og anna bibelsk referanse dukkar opp. Men desse tekstane er altså kanskje så gamle som 4000 (!) år. Kven inspirerte kven?
Syndefloden for eksempel, dukkar opp i svært lik tapping som ein seinare versjon.
Og i dette ligg det mest fascinerande for meg: å kunne lese tankar og forteljingar frå menneske som levde for 4000 år sidan - det er ei bru i tid som er vanskelig å førestille seg, men som likevel fyller meg med ei kjensle av menneskelig einskap og slektskap. Det er eit stort privilegium rett og slett.
Dessutan var den lett å lese, kort og til poenget, action-fyllt, med til og med litt sex. Så her skulle det ligge til rette for ein brei appell.
Problemet er jo at no er eg svolten etter noko enda eldre - ei lite produktiv kjensle etter å ha lest verdas eldste bok.
Anbefalast!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar